"ΕΛΙΑ" : Δεν πεθαίνει κι αν περάσουν. Χρόνια εκατό και χίλια. Μας χορταίνει μας φροντίζει. Μας ανάβει τα καντήλια.....

’’Είμαι του ήλιου η θυγατέρα, η πιο απ’ όλες χαϊδευτή. Είμ’ η ελιά η τιμημένη’’ 

 ( ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ )

Ελαιόλαδο το “υγρό χρυσάφι” του Oμήρου αποτελεί θαυματουργή πηγή θρεπτικών συστατικών για τον άνθρωπο.. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, το χαρακτηρίζει «μέγα θεραπευτικό», ο Διοσκουρίδης το θεωρεί «έλαιον, προς την εν υγεία χρήσιν άριστον», καθώς επίσης και φιλόσοφοι, όπως ο Αναξαγόρας και ο Εμπεδοκλής, μελέτησαν και υπογράμμισαν τις φαρμακευτικές και θρεπτικές του ιδιότητες.Η Λέσβος κατατάσσεται σήμερα ανάμεσα στις μεγαλύτερες ελαιοπαραγωγές περιοχές της Ελλάδας.Η ελιά καλλιεργείται στο νησί της Λέσβου από την αρχαιότητα.Στη Λέσβο, οι ελιές μαζεύονται με τα χέρια όσες πέσουν από τα δένδρα, ή συλλέγονται πάνω στα ελαιόδιχτα. Όταν είναι ώριμες, ραβδίζονται με τις τέμπλες τους χειμερινούς μήνες.Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ελαιολάδου της Λέσβου έχουν αναγνωρισθεί επίσημα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και έχει κατοχυρωθεί σαν «ΠΡΟΪΟΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΝΔΕΙΞΗΣ».Οσο για τα «εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα» της Λέσβου, έχουν εγκριθεί ως ΠΟΠ «ΠΡΟΪΟΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ». Η Λέσβος κατατάσσεται σήμερα ανάμεσα στις μεγαλύτερες ελαιοπαραγωγές περιοχές της Ελλάδας.Η ελιά απόλυτα συνδεδεμένη με το ελληνικό τοπίο και τη ζωή των Λέσβιων από την αρχαιότητα ως σήμερα και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλούς ποιητές και ζωγράφους.Η ελιά έχει ταυτιστεί με τον τόπο μας και τον πολιτισμό του.Ευλογημένο δέντρο με θρεπτικότατους και νόστιμους καρπούς. Σύμβολο για την Λέσβο, πολύτιμη τροφή που ευδοκιμεί στη Μεσόγειο με τεράστια ζήτηση σε όλο τον κόσμο. Το ελαιόδεντρο προσφέρει απλόχερα αυτή την εποχή τα δώρα του.Το μάζεμα ξεκινά όταν ο πράσινος καρπός της ελιάς κοκκινίζει και αρχίζει να αποκτά ένα λαμπερό μαυριδερό χρώμα. Είναι τότε που η ωρίμανση της ελιάς φτάνει σε ένα ικανοποιητικό στάδιο και έχει αρκετή ποσότητα ελαιόλαδου. Ακόμα και σήμερα σε αρκετές περιοχές οι ελιές μαζεύονται με το χέρι, κόβονται δηλαδή πριν πέσουν στο έδαφος.Σύμφωνα και με τον ΣΕΒΙΤΕΛ «καμιά σύγχρονη μέθοδος δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει το ανθρώπινο χέρι, που δίνει στο λιοτρίβι επιλεγμένο καρπό, που με τη σειρά του θα δώσει αγνό ελαιόλαδο γεμάτο γεύση». Η ΕΛΙΑ

Ξεκινώ απ’ τα περιγιάλια

κι ανεβαίνω αγάλια – αγάλια,

μέχρι τα ψηλά βουνά,

δασωμένα και γυμνά.

Μες στους κάμπους μες στα βράχια

πλάι στους πρίνους, στα χωράφια,

με τις ρίζες μου ρουφώ

το χρυσάφι το αργυρό.

Κάθε δυο χρονιές καρπίζω

και τα κιούπια σας γεμίζω,

με χυμό κεχριμπαρί

που αξίζει όσο βαρεί.

Τη ζωή στον τόπο δίνω

με το λάδι μου το φίνο,

τη ζωή και τη χαρά

και στην αγορά φτερά.