Οι Ελληνες ελαιοπαραγωγοί μπορούν στο εξής να χαμογελούν με νόημα έναντι των συναδέλφων τους, Ιταλών και Ισπανών. Και όχι άδικα. Μια μελέτη, που έλαβε χώρα επί αμερικανικού εδάφους, δίνει σαφές προβάδισμα ως προς τις θεραπευτικές ιδιότητες στο ελληνικό λάδι .
Η κλινική μελέτη, στην οποία συμμετείχαν εννέα υγιείς άνδρες, πραγματοποιήθηκε στο Τμήμα Διατροφής του Πανεπιστημίου Davis της Καλιφόρνιας και στο Ερευνητικό Κέντρο Διατροφής του υπουργείου Γεωργίας στην Καλιφόρνια, ενώ χρηματοδοτήθηκε από την εταιρεία Gaea και το Ιδρυμα «Καπετάν Βασίλης». «Ασος» στο μανίκι της ελληνικής παραγωγής αναδεικνύεται η πιπεράτη αίσθηση που αφήνει το λάδι στον λαιμό. «Πολλοί λανθασμένα την ενοχοποιούν ως ένδειξη υψηλής οξύτητας, ενώ αυτή μαρτυρά την υψηλή συγκέντρωση της εξαιρετικά ευεργετικής ουσίας ελαιοκανθάλη» σημείωσε κατά την παρουσίαση ο κ. Αρης Κεφαλογιάννης, διευθύνων σύμβουλος της Gaea.
Τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα περιέχουν ευρύ φάσμα φυσικών συστατικών, που διαφέρουν ανάλογα με την ποικιλία. Οι εν λόγω χημικές ενώσεις παρουσιάζουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, που δύνανται να μας προστατέψουν από ένα έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Μία εξ αυτών, η ελαιοκανθάλη, αναστέλλει το ίδιο ένζυμο όπως ακριβώς κάνει η ασπιρίνη μέσω της ιβουπροφένης, αλλά και άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Οι επιστήμονες θεωρούσαν την ελαιοκανθάλη φυσικό αντιφλεγμονώδες, βασιζόμενοι όμως μόνο στον δοκιμαστικό σωλήνα. Με τη μελέτη που έγινε για πρώτη φορά σε ανθρώπους, η επιστημονική έρευνα προχωρά παρακάτω.
Για το πείραμα επελέγησαν τρία ελαιόλαδα, που διαφέρουν ως προς τις ολικές φαινόλες και τις δραστικές ουσίες ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη. Επρόκειτο για ένα λάδι από κορωνέικη ποικιλία ΠΟΠ Καλαμάτας, ένα άλλο από την ποικιλία Arbequina με υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιασίνη και ένα λάδι ελέγχου που ήταν μεν εξαιρετικά παρθένο, με ισοδύναμη περιεκτικότητα σε ολικές φαινόλες αλλά με μηδενική περιεκτικότητα σε ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη. «Προτού ξεκινήσουν τις δοκιμές τριών κουταλιών (40 ml) από κάθε ελαιόλαδο με απόσταση μιας εβδομάδας, έγινε αιμοληψία στους εννέα εθελοντές» περιέγραψε ο Προκόπιος Μαγιάτης, επ. καθηγητής του Τομέα Φαρμακογνωσίας του Παν. Αθηνών. «Αξιολογούσαμε δύο ώρες μετά τη λήψη του ελαιολάδου τον αντίκτυπό τους στη λειτουργία των αιμοπεταλίων» εξηγεί ο ίδιος, «τα έλαια πλούσια σε ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη βρέθηκαν να αναστέλλουν σημαντικά τη συσσωμάτωση αιμοπεταλίων, που ευθύνονται για τις θρομβώσεις, σε αντίθεση με το λάδι που είχε ισοδύναμη περιεκτικότητα ολικών φαινολών».
Από τα εννέα άτομα, τα τέσσερα παρουσίασαν ισχυρή απόκριση μετά από δύο ώρες, όμοια με τη φαρμακευτική δόση ιβουπροφένης. Συγκριτικά, τα καλύτερα αποτελέσματα προέκυψαν μετά τη λήψη του ελληνικού εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου. «Νέα εργαλεία, όπως η μέθοδος NMR ή η Aristoleo, που αποτελούν εφευρέσεις του Πανεπιστημίου μας, μπορούν με ακρίβεια να μετρήσουν το περιεχόμενο λαδιού σε ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη» ανέφερε από τη πλευρά της η Ελένη Μέλλιου, υπεύθυνη συνεργασίας μεταξύ του ΕΚΠΑ και του κέντρου Ελιάς στο Παν. της Καλιφόρνιας.
