" ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ "

Ειναι  ένα ακόμα γοητευτικό ερείπιο στη Μυτιλήνη. Απ' αυτά τα εγκαταλειμμένα εργοστάσια της Λέσβου, που σου τραβάνε για λίγο το βλέμμα, κάνοντάς σε να αναρωτιέσαι τι υπήρξε κάποτε, κι ύστερα τα ξεχνάς.

Οι ξυλινες , ερμιτικα  κλειδωμένες πόρτες και οι ψηλοί τοίχοι που το περιβάλουν ,δεν σε αφηνουν να φανταστεις και πολλα .  Οι μνημες `ομως ξεπροβαλουν δειλα-δειλα για να μας θυμησουν ..... τις εικονες ,τους ηχους ,τις  δυνατες φωνες των εργατων  ( για να ακουστουν πανω απο τη βουη των μηχανων ) , την εντονη μυρουδια της αμουρας και της πυρινας και τελος την γεματη ενταση και αρωματα ευοδια του φρεσκου ελαιολαδου.Χαμενος στις σκεψεις μου ακομα , βρισκομαι μπροστα στην εσωτερικη πορτα του εργοστασιου .
Στον χώρο αυτόν δεσποζει  η εξαγωνη  περίτεχνη πανύψηλη τουβλινη  καμινάδα 20 μετρων , που το σφύριγμά της όριζε τις ώρες της παραγωγικής διαδικασίας ( τωρα  φωλια των πελαργων , εδω και δεκαετιες )   .Το λαμαρινενιο υποστεγο πεσμενο μπροστα στην πορτα που χασκει ανοιχτη και με προσκαλει να προχωρισω στο εσωτερικο του κτηριου .

Πανω απο την πορτα η πετρινη πινακιδα με ενημερωνει " 1908  ΜΑΙΟΥ 8 ". 117 ΕΤΩΝ !!!  Προχωροντας  στο εσωτερικο ,  απο τη μια μερια  τα πιεστηρια ( κατασκευασμενα  στη Μυτιλήνη απο το  εργοστάσιο των Λουκά & Καραμητσόπουλου )  στεκουν υπομονετικα στη θεση τους ( σκεπασμενα με σκονη ετων )   λες και περιμενουν τα "μπασκια" για να αρχισουν ξανα να λειτουργουν . Καθως και  οι μυλοπετρες σε αριστη κατασταση  , στεγνες και διψασμενες για να ποτιστουν απο το χυμο της ελιας , περιμενουν υπομονετικα τα μαγικα χερια που θα ριξουν μεσα στη χαμουριερα τον καρπο .Απο την αλλη οι 2 μηχανες HERFORD 40 αλογων η μια και 27 αλογων η αλλη,καθως και οι τροχαλιες με κομπλαρισμενα τα λουρια πανω τους.  Η σκονη εχει  καθησει  πανω σε ολα γυρω μου,σκονιζοντας τα και κανοντας τα να χασουν το χρωμα και την λαμψη που ειχαν καποτε ,δινοντας την εντιποση οτι προκειτε περισοτερο  για μια  παλια ασπρομαυρη φωτογραφια παραπεταμενη σε ενα συρταρι ,  παρα για την απτη πραγματικοτιτα .